Het diagnosticeren van Cushing
De ziekte van Cushing kan moeilijk te diagnosticeren lijken, met vage klinische symptomen. Het kan je onzeker maken, ondanks soms meerdere diagnostische testrondes.
Dit hoofdstuk helpt je om zelfverzekerd te zijn wanneer je een geval van Cushing voor je hebt, vanaf de signalering, klinische symptomen en het eerste onderzoek. Zelfs voordat endocriene testen worden uitgevoerd, zodat verwarring en frustratie tot een minimum worden beperkt.
Er zijn nog steeds een groot aantal vermoedelijke,
maar niet bevestigde gevallen van Cushing.
Voor elke
100
honden die benhandeld worden...
Zijn er nog
57
anderen met een vermoeden van Cushing, maar geen bevestiging.
addDe zaak opbouwen
Hoe Cushing herkennen?
De diagnose cushing stellen hoeft niet ingewikkeld te zijn, het kan zelfs eenvoudig zijn.
De diagnose wordt steeds vaker in een vroeg stadium gesteld. Daarom hoeven niet alle onderstraande symptomen aanwezig te zijn wanneer een hond met Cushing voor het eerst in de praktijk wordt gezien. Elke combinatie van deze symptomen kan al een aanwijzing zijn voor cushing.
addVerhoogde verdenking: veelvoorkomende bevindingen
Wanneer op basis van het signalement en de klinische verschijnselen het syndroom van Cushing wordt vermoed, is de volgende stap om aanvullend onderzoek te doen; te denken aan urine- en bloedonderzoek.
De onderstaande tabel (Behrend et al, 2013) beschrijft de meest- voorkomende bevindingen: 
Niet elke hond met het syndroom van Cushing zal deze klinische pathologieën vertonen, maar als we er één identificeren, verhoogt dat onze verdenking.
Met de voorgeschiedenis en de initiële work-up gegevens, is de vraag die voor elk geval moet worden gesteld: Is er genoeg bewijs om op Cushing te testen?
addDiagnostische testen
Zodra de uitkomsten van de aanvullende diagnostiek indicatief zijn voor Cushing is de volgende stap om specifieke - op Cushing gerichte – diagnostische tests uit te voeren die de diagnose kunnen bevestigen.
Lage dosis Dexamethason Suppressietest (LDDST)
De ACVIM-consensusverklaring van 2012 (Behrend et al 2013) beschouwt de LDDST als de screeningstest bij uitstek voor de ziekte van Cushing. Het is de beste test om te gebruiken als je het vermoeden van het syndroom van Cushing groot is.
Deze test kan een vals-positief resultaat geven, daarom wil je er zeker van zijn dat als je een positief resultaat krijgt, dit te wijten is aan het syndroom van Cushing en niet aan een andere niet-adrenale ziekte. Als het resultaat negatief is, kun je er zeker van zijn dat de hond geen Cushing heeft.
ACTH Stimulatietest (ACTHST)
Het is onwaarschijnlijk dat de ACTHST een vals positief resultaat geeft, maar het kan wel vals negatieve waarden geven. Bij een negatief resultaat kan verder onderzoek nog steeds gerechtvaardigd zijn, omdat deze test honden met Cushing kan over het hoofd kan zien.
Naast Vetoryl produceert Dechra Cosacthen, de tetracosactide die nodig is om de ACTHST uit te voeren.
addUw vermoeden bevestigen
We willen eerst een sterk vermoeden van Cushing hebben voordat we naar onze endocriene test grijpen, wat betekent dat de populatie patiënten die we testen waarschijnlijk het syndroom heeft. Vermijd het "vissen" naar Cushing bij een patiënt bij wie het onwaarschijnlijk is dat hij het heeft.
Welke patiënten moet ik endocrien testen?
Typische signalen
Consistente klinische tekenen
Consistente bloed- en urineonderzoeken
Welke endocriene test moet ik gebruiken?
De lage dosis dexamethason suppressietest (LDDST) is de beste test om te gebruiken als je een sterk vermoeden hebt van het syndroom van Cushing. De ACVIM-consensusverklaring van 2012 (Behrend et al, 2013) beschouwt de LDDST als de screeningstest bij uitstek voor het syndroom van Cushing.
Als een patiënt een bekende bijkomende ziekte heeft of als de ziekte van Cushing lager op de differentialenlijst staat, moet de ACTH-stimulatietest (ACTHST) worden gebruikt.
Vraag jezelf af: "Als ik een ACTHST doe bij deze patiënt en de uitslag is negatief, wat is dan mijn volgende stap?". Als het antwoord is om meteen naar de LDDST te gaan, is je vermoeden van het syndroom van Cushing hoog, dus waarom zou je niet meteen voor de LDDST kiezen?